Seaworld

De klok geeft 21 uur aan en ik begin behoorlijk in te kakken.
Vanmorgen was ik weer om 6.30 u wakker, een kwartier later zat ik beneden achter de laptop. Thuis zou geen haar op mijn hoofd er aan denken om op dat tijdstip, op een vrije dag, op te staan maar hier wordt t zo onderhand 'n gewoonte. Voordeel is wel dat jullie in Nederland dan al een halve dag in touw zijn en ik meestal al mail ontvangen heb. Verder wordt t Florida Forum even bezocht, het New Model Army noticeboard en natuurlijk lees ik de reacties van de trouwe lezers van dit blog. Allemaal bedankt voor de leuke reacties tot nu toe!!

Goed, de familie kwam weer één voor één de trap af , de één wat fitter dan de ander.
Qua ontbijt was er niet veel in huis maar met wat yoghurt, 'n gebakken eitje of omelet was t best te doen voor de 1e uren. Rond 09.15 u zaten we in de auto op weg naar Seaworld - niet voor een hele dag 'parken' maar gewoon even een rondje, eens kijken wat er zoal te zien was en ontdekken hoe t park in elkaar stak.
Met de pasjes van gisteren om onze nek verlieten we parkeervak D11-19 en gingen we richting de ingang.
We hoefden niet naar de gewone kassa, waar wat rijen stonden maar niet echt mega, maar konden ergens opzij door de 'scan', net er voor waren onze tassen weer gecontroleerd met t inmiddels bekende stokje.
We werden alle 5 goed gekeurd en mochten t park in.
T was bewolkt maar absoluut niet koud. Soms kwam de zon goed door en dan was t meteen goed warm. Met een plattegrond in de tas, en soms in de hand, slenterden we wat door t park. We bezochten Shark Encounter, de Manatees Rescue, de show van Clyde en Seamore en Dolphin Cove waar Donja dolfijnen heeft gevoerd. Ook hier weer ergens roggen om aan te raken en veel vissen.

We maakten een korte stop om wat te drinken en snacken: chocolat chip cookies en verse aarbeien in leuke 'Shamu' bakjes. Maar wat doe je als zo'n bakje leeg is? Dan wil je t als 12 jarige dolfijnen freak mee naar huis nemen. Maar is dat wel de bedoeling? Mhh, lastig ... we checken de dichtstbijzijnde vuilnisbak en daar is geen plastic Shamuutje in te zien. Het opruim-meisje wat constant rondloopt met een spuitbus vol super hygiënisch spul haalt de lege bakjes niet op. Maar waar zijn ze dan? De conclusie kan er maar één zijn: iedereen neemt ze mee. Toch? Dan wij ook.

Tot slot van onze 1e kennismaking met Seaworld gaan Rob, Donja en Noël in 'Journey to Atlantis' , een waterattractie waar je, met een beetje pech, echt door-en door nat uit komt. Ludwine en ik wachten een klein kwartier in de schaduw en zien de drie dappere dodo's dan naar beneden storten in een bootje. Water overal ... maar als we ze even later tegen komen bij de uitgang valt t leed best mee.
Terug naar de uitgang, naar D11-19 en dan weer over de 192 naar huis.

Het boodschappenlijstje wordt denkbeeldig gemaakt en broer en zus rijden richting de Winn-Dixie. Ja, met dubbele 'n', foutje van mij tot nu toe. Wat gaat er zoal in de kar; chips, brood, eieren, cola en sap, ijs, druiven, yoghurt en donuts. De kassabon geeft aan dat onze totale Winn-Dixie korting tot nu toe opgelopen is tot maar liefst $ 18 en nog wat centen.
Alles wordt weer keurig in aparte tasjes verpakt en bij thuiskomst denk je iedere keer weer "hadden we echt zoveel gekocht dan?" Het antwoord: "nee, ze gebruiken alleen overdreven veel tasjes!"

Laptop aan en tv weer aan, Rob sluit de ogen, Ludwine gaat even buiten zitten en Donja duikt in t zwembad. Niet voor lang echter want t rommelt ergens dus de voorspelde thunderstorm is in aantocht. Zouden we dan eindelijk een keer regen gaan zien? Ja, en niet te flauw ook. T onweer is snel voorbij,  de warme regen houdt wat langer aan maar ook dat is met een klein half uur bekeken.
Om 17 u rijden we richting de Cracker Barrel, eindelijk weer eten zoals thuis met groente als mais of worteltjes, keuze uit puree en appelmoes. Jummie! We laten t ons goed smaken en de rekening is ook prettig. Net geen $ 60 voor 5 maaltijden incl drinken, excl fooi en das omgerekend zo'n 43 Euro.
Wie doet je wat!?

We rijden door naar Old Town ivm de 'Thursday Bikers Night' maar eerlijk gezegd is t aantal motoren niet echt overweldigend. Zo ook t aantal bezoekers in vergelijking met zaterdagavond. Geeft niet, we vermaken ons toch wel en komen zelfs nog wat hebbedingetjes tegen die we zaterdag over t hoofd hadden gezien.
We steken de 192 over en lopen richting de Flea Market. T is inmiddels 19.45 u en de markt gaat om 20 u sluiten dus veel actie is er niet meer.  Dan nog even een zoveelste gift shop in en klaar zijn we, en moe.

Thuis herhaalt t laptop en tv-ritueel zich weer, we drinken wat en nemen een donut. Bij de Cracker Barrel was geen plaats meer voor een toetje maar nu kan er wel weer een donut bij.
En nu is t bedtijd en weer ben ik de laatste die richting dromenland gaat.
De foto's van vandaag volgen morgenavond. Morgenvroeg gaan we 1st een airboatride doen bij 'Spirit of the Swamp'. We hebben de ride van 9.30 u en t is een klein uurtje rijden dus op tijd uit de veren, broodje smeren en rond 8.15 uur wegwezen.