Wat je zoal ziet onderweg

Goodmorning ladies and gents,

Het is bijna 6.30 u - zondag 2 mei. Ben een half uurtje wakker, de rest slaapt nog.
Tijd om verder te gaan met t verslag anders lig ik achter en dat vinden de 'volgers' vast niet leuk. Dankzij een smsje vanuit Brabant begreep ik dat t daar zal regenen vandaag dus even zorgen dat er leesvoer is voor de arme achterblijvers. (don't worry, wij zijn over 2 weken de arme thuiskomers, met de nadruk op arm!)

De zaterdag begon vroeg, om half 6 wakker en maar op gestaan. Gelukkig was mijn laptop ook wakker en hebben we t 1e uur samen door gebracht. Daarna kwam Noël naar beneden en hebben we geprobeerd om verbinding te maken met zijn laptop wat maar niet wilde lukken omdat er steeds om een gebruikersnaam gevraagd werd en we die niet hadden, we hadden alleen t wachtwoord van de villa. Strange ...
Later kwamen Rob en Ludwine beneden, gedouched en aangekleed, ready to go!? Oh nu al? Donja wakker gemaakt die daar niet blij mee was: "ik dacht dat we uit mochten slapen??"

- even tussen door, voor de mensen die niet weten wie wie is: Rob is mijn broer en is getrouwd met Ludwine, Donja (12) en Noël (15) zijn haar kinderen -

De mega tv ging aan, even t weerbericht kijken, douchen en toen op weg naar een ontbijt. De Ierse Pub aan t begin van de HighGrove community was nog gesloten en misschien was t ook wel vroeg voor witte bonen in tomatensaus.
Onze villa ligt zo ongv op de kruising van de 27 met de 192 en we kozen er voor om de 27 een stukje zuidelijk te rijden en te stoppen bij (of course) DENNY's. Onderweg zagen we in de berm kleine, gekleurde vlaggetjes wapperen met 'n text er op. Rood, geel en blauw maar de text was te klein om vanuit de auto te kunnen lezen. T maakte ons wel nieuwsgierig dus voor we thuis zijn hebben we zo'n vlaggetje van dichtbij bekeken en misschien wordt t ook nog wel een souvenir, dat ligt aan de text.
Misschien heeft t wat te maken met 'n uitstervende plantensoort? Al zal 't in een nieuw land als Amerika eerder te maken hebben met een zojuist ontdekte plantensoort want niets is hier oud. Ze doen wel heel goed alsof maar people from Europe weten wel beter.

Geparkeerd bij (de) DENNY's, naar binnen en de menukaart bekeken. Veel keus en veel vet, dat laatste zowel aan de tafels naast ons als er op. Mhh jummie, honger. Na alles goed te hebben bestudeerd en overwogen werden t 5 Grand Slams, waarvan 2 naar eigen behoefte samen gesteld en de andere 3 de gewone 'Jack' met zo'n beetje alles wat je maar bedenken kunt maar dan zonder de witte bonen in tomatensaus.
Met grote regelmaat kwam onze 'Big Bubba' over vragen of alles naar wens was, hoe we t maakten, of er genoeg was en zodra je beker of glas leeg was kreeg je een gratis refill.
Gebakken eieren, toast, roerei, bacon, pancakes, yoghurt, hashbrowns - t was er allemaal en er werd goed van gegeten.

Na de rekening netjes te hebben betaald (afwassen doen we thuis ook niet, laatstaan op vakantie) ging de rit terug over de 27. Wat je onderweg ziet is zoals in de films: veel reclameborden, hoog en schreeuwerig aanwezig. Veel grote auto's, met of zonder roest. Hier en daar een Sherrif of StateTrooper. Motormuizen zonder helm. Vrachtwagens van Budweiser. Restaurants en gift shops. Palmbomen!

Iets voorbij onze villa zit een Walmart en daar gaan heen om boodschappen te doen. T is ondertussen behoorlijk warm maar de zon is niet echt te zien. We beginnen vol goede moed aan onze missie om iedere rij in deze superstore te nemen, ongeacht de producten. T valt ons op dat er rijen bij zijn waar de handel niet op product gesorteerd is maar op merk.
Als Donja de kans krijgt schiet ze snel uit de rij en gaat ze even kijken bij de kleding want shirts van Tinkerbell en Micky Mouse zijn veel leuker dan 57 soorten cornflakes of 45 smaken pizza's.
Na 'tig' rijen te hebben gehad besluiten we om er wat meer vaart in te zetten want thuis wacht t zwembad.
We gaan nog langs doucheschuim, kaarten, toiletpapier ('als t maar zacht is!'), chips en komen uit bij kleding en souvenirs. Terwijl Donja nog een leuk Tinkerbell jurkje ziet kiest Noël voor AC/DC:  2 shirts voor 15 Dollar, je gelooft t bijna niet.

Afrekenen, alles in zakjes, naar de auto, inladen en wegwezen. En wat ziet mijn oog? Een BP tankstation, t zal toch niet waar zijn? Als ik dat geweten had, had ik de hele vakantie misschien kunnen boeken als werkbezoek! Damn. Declareren bij thuiskomst? Ik kan t proberen maar ik acht de kans zeer klein ...

Terug bij de villa schijnt de zon inmiddels en is t nog warmer. We vinden een welcome note in de brievenbus van John en Carol, t echtpaar dat de boel in de gaten houdt. Of nee, t echtpaar dat we mogen bellen als er iets is. Kinkt een stuk vriendelijker. Omdat we niet helemaal zeker zijn wat de bedoeling is van t zwembad-alarm en omdat ik geen verlichting heb op mijn kamer besluiten we om hen even te bellen. T alarm wordt telefonisch uitgelegd en even later duiken de kids al in t water. Enige tijd later staan John en Carol op de stoep en blijkt t probleem met de verlichting niet echt een probleem te zijn maar meer zoiets dat je even moet weten.
T echtpaar is Engels en blijkt, net zoals Rob, fanatiek te zijn (geweest) met re-enacten en toevallig ook nog US Civil War. (voor mensen die geen idee hebben waar dit over gaat, kijk eens op: http://www.voorwaartsmars.com/)

Na een gezellige praatje over dit en dat gaan ze weg en gaan ook wij naar de pool. Iets te drinken, een donut ... life's good.
Rond 14.30 u kak ik in en besluit ik even te gaan slapen, Rob ook.
Een uurtje later zijn we weer fit genoeg voor de komende next few hours en gaan we richting Old Town, over de 192. Ook hier kijk je onderweg je ogen uit; midget golf in Bonanza stijl, een giftshop met een grote zeemeermin boven de ingang. Tientallen restaurants en paarse straatlantarens.

We parkeren de auto bij Old Town en gaan op pad. Geen idee wat t nu precies is en hoe oud maar je proeft meteen een gezellige sfeer, mensen hebben tijd genoeg. We komen er achter dat t concept van Old Town helemaal niet zo old is, t is bedacht in 1986. Als dat old is ... wat zijn wij dan wel niet??
T is een lange straat, gescheiden door een groene middenberm, met aan beide kanten winkeltjes en eettentjes, in zogenaamd oude gebouwen; t Amerika van de jaren 50/60. Regelmatig komt er een oldtimer de straat in tuffen of brommen want op vrijdag en zaterdag regeren hier Chargers, Chevy's, HotRods en andere prachtige oude auto's. Je kunt foto's blijven maken en je valt van de ene 'wow' in de andere 'gaaf'.
Cool, vet en "check this" doen t hier ook goed.
We slenteren rond, gaan bijna ieder winkeltje wel even in en er blijven ook wat dingen aan de vingers hangen. Leuk, bumperstickers! Redneck goodies!
Rond 1730 u wordt t een stuk drukker en besluiten we te gaan eten. De Blue Max lijkt ons wel wat, er hangt zelfs een vliegtuig aan t plafond en Rob weet te vertellen dat er een link is met een piloot uit de 1e Wereldoorlog.

- tussendoor, speaking about war: Rob heeft veel bekijks met zijn Civil War pet en t is voor menig Amerikaan reden om even een praatje te maken, in de Walmart, in de gekleurde popcornwinkel of op t vliegveld.

We bestellen 2 Fish & Chips en 3 Burgers bij een vlotte ober die ook weer overloopt van de how are you's en de is everything fine for you, guys? Ja tuurlijk, we're on holiday. Rob besluit de autosleutel over te dragen aan zus en kiest voor t Blue Max bier wat 'm goed smaakt.
Rond 19 u besluiten we terug te gaan naar de villa. De officiële cruise van de oldtimers laten we voor wat ie is, t is mooi geweest. Als laatste gaan we een sport shoes-outlet in om te kijken voor schoenen voor Noël. Er wordt getwijfeld aan zijn maat dus de meetlat er bij en die geeft 12 aan. Klinkt klein maar bij ons is dat maat 46! Hij past vanalles maar zijn maat is niet zijn smaak, of andersom.
We gaan er vanuit dat deze missie nog zeker zal slagen in 1 van de shopping malls, de komende dagen.

Als we thuis komen zijn we allemaal moe. Laptop(s) en tv aan, drankje drinken en koekje knabbelen.
Tussen 2130 en 2230 is iedereen richting mand gegaan. Morgen weer een dag!