Achter t net vissen ... ???

Vandaag begint de dag met uitslapen en voor de meesten van ons lukt dat best aardig.
Ik word tegen 7.30 u wakker en da's toch een uurtje later dan voorgaande dagen. Ineens klinkt "Viva Las Vegas" vanaf mijn nachtkastje: hee, we hebben een beller! Het is t thuisfront dus even kletsen. Rond 8 u ben ik uit bed gegaan en was er geen verslag te tikken dus heb ik mail gecheckt en wat zitten surfen.
Tegen 10 uur was iedereen uit bed, redelijk fris en fruitig en werd er ontbeten. Daarna gingen we in de trant van 'heb mijn wagen vol geladen, vol met Noël's visspul" op weg naar Lake Louisa, een state park aan de 27 dus ver van huis hoefden we niet.

We moesten nog tanken en dat ging dit keer bij de BP gebeuren. Voor de mensen die t niet weten, ik werk bij BP al is onze pomp geen 100% BP. Lang verhaal en ik ben op vakantie dus dat hoofdstuk sla ik over. T is echter wel leuk om in t buitenland even bij mijn "collega's" te tanken en wat foto's te knippen, al is t maar om de manager back home tevreden te houden.

Terug naar t vis-verhaal: we betaalden netjes $ 5 voor de auto met inzittenden en reden rustig naar Dixie Lake, één van de meren in dit state park. (en waarom t nu weer net t Dixie Lake werd ... tja ... )
De auto werd geparkeerd en de, bij de Bass Pro Shop gekochte, spullen van Noël konden eindelijk hun werk gaan doen. Haakjes, nepvisjes, nepkikkers en fluoriserende plastic wormen werden te voor schijn getoverd en daar moest t mee gaan gebeuren: t vangen van een ongetwijfeld mega vis.
Op de pier stonden wat 70+ te staan met een scala aan hengels, stoeltjes, tasjes en emmers. Een bijzondere hobby, dat vissen.
Na een half uurtje hadden de dames genoeg genoten van de prachtige natuur en was t tijd om verder te gaan, de heren achterlatend natuurlijk. Rob zocht een plek bij één van de overdekte picnic area's en ging zitten lezen, Noël ging fanatiek verder met vissen. De dames reden terug de 27 op, gingen noordelijk en parkeerden de auto bij t Clermont Landing Shopping Centre. Eerst even een verse yoghurt scoren bij de 'High Five' en toen de Dollar Tree in waar echt alles 1 Dollar kostte. In Nederland kennen we de Euro-shop maar als je dan eenmaal binnen bent kost merendeel van de aanwezige kneut toch stiekum 2 of 3 Euro. Hier niet, hier was alles echt 1 Dollar.
Een nieuw glas voor in de villa-kitchen en hondenbotten voor Boef, die thuis wacht op zijn baasje.
Daarna naar een winkeltje met de naam "Rue 21" en jahoor, weer te veel rekken met unbelievable cheap clothings. Mega deals en big sales, t was er allemaal. T is maar goed dat ik een afwijkende smaak en geen maat 38 heb want anders kocht ik me hier arm.
De pashokjes waren op slot, zoals wel vaker in kledingwinkels hier, dus we vroegen de sleutel en gingen  passen. Voor iedereen zat er wat bij dus richting de kassa en hup, naar de volgende winkel. Dat was JC Penny's. In de Florida Mall hadden we laatst niet echt de puf meer om er rond te neuzen dus dan nu maar.
Toen we besloten naar de kassa te gaan kwamen we nog shirts tegen van Metallica, Misfits, Led Zeppelin en andere rockhelden dus oke ... nog even checken of er wat leuks tussen lag voor de heren en toen straight to the cashier.
Mijn kassiëre wenste me nog een happy Mothersday! Erg attent maar niet nodig; 'thanks but I am not a mom and I don't want to be one either'. Zo te zien aan haar reactie had ze dit antwoord niet verwacht.

Het was ondertussen tegen 14 u dus we gingen maar eens terug naar Louisa, uhh Dixie.
Rob zat nog steeds te lezen maar had inmiddels wel een pleister aan de binnenkant van zijn hand. Huu?
Ik heb t verhaal van haken en weerhaken, lijnen en snijden gevolgd maar kan t niet meer na vertellen. Toch knap dat iemand die niet vist en gewoon meters verderop rustig een boek zit te lezen ineens een haak in zijn hand krijgt ... Hoe dan ook, t was gebeurd en opgelost mede dankzij de vriendelijke 70+ die oa een verbandtrommel bij zich had.
Belangrijke vraag: was er al iets gevangen? Nou nee. Dit veranderde echter toen Noël wat (echt!) aas kreeg van de 70+ en ja, daar was t 1e visje. Het bewijs is gemaakt met Ludwine's camera dus die foto houden we te goed als we thuis zijn. Het bleef bij dit 1e visje en twee foto's. Misschien zijn Dixie-vissen toch meer geïnteresseerd in worstjes of wormpjes en niet in fake aan de hook ?
Rond 16 u hebben we Louisa en Dixie gelaten voor wat ze waren. T was er mooi en warm, rustig en relaxed maar t nut van vissen zag ik van te voren niet in en er na ook niet. Geeft niet, we zijn allemaal anders en hebben allemaal zo onze hobby's en afwijkingen.
Rob, Donja en Noël thuis afgezet, Ludwine en ik gingen nog even naar de tuinafdeling van Lowe's. Altijd leuk en ook hier bleef weer iets aan de vingers hangen. Nog even naar de Walmart voor 'n brood en TSA-slotjes voor Noël's hengel-koker, deze zal naar alle waarschijnlijkheid op de terugweg apart ingecheckt moeten worden.

Thuis wordt er even mail gecheckt, de nieuwe aankopen uitgezocht en dan gaan we naar Wendy's. Ik heb altijd gedacht dat t een echt restaurant was, waar een waiter of waitress aan je tafel komt maar da's dus niet zo. T is een fastfood keten met de slogan "Old Fashioned Hamburgers" en da's ook prima. We zijn de enige op t personeel na. Tijd genoeg dus om de menukaart aan de muur te bestuderen en uit te vogelen wat we willen en in welke size. We rekenen $ 37 af incl drankjes en gaan aan tafel met onze fastfood meals.
Geen haute cuisine, zeker niet, maar t smaakt best voor een keer en t vult.
T toetje doen we thuis; deels aan t zwembad, deels voor de tv maar voor iedereen is er Haagen Dazs-ijs in two flavours, if you like.

Morgen? Moederdag!
Aangezien mijn moeder thuis in Nederland is hoef ik geen tekening te maken of gedichtje voor te lezen aan haar bed. Of de kids hier dat gaan doen betwijfel ik maar er is Ludwine wel ontbijt op bed beloofd.
Tot slot: Annie heeft besloten niet mee te gaan paardrijden morgen. Ik weet t, call me a coward maar ik zie t niet zitten. De kans op spierpijn speelt in dit besluit de allerkleinste rol. Zoals ik gisteren al aangaf ben ik niet zo van t rijden/zitten op dieren en heb ik weinig met paarden. Een uur op een paard, sloffend door een bos, in deze warmte ... nee toch maar niet.
Dus blijf ik thuis waar ik me prima zal vermaken met de was en afwas, de laptop en eventueel t zwembad.