Flora & Fauna

Vorige week bestond de vrijdag uit reizen en wachten en kwamen we na een reis van zo'n 24 uur aan in de Magical Crossings villa. Een week later zijn we hier echt thuis; de (af)wasmachine draait met grote regelmaat, de lichtschakelaars vinden we nu ook in t donker en de vuilnis staat weer keurig op tijd aan de straat.
De indeling van de Winn-Dixie kennen we steeds beter, we maken met gemak gebruik van U-turns en halen zowel rechts als links in.
We realiseren ons ook dat de volgende vrijdag weer een dag wordt van reizen en wachten ...

Vandaag staat als 1e de airboatride op t program en dus rijden we rond 08.15 u richting de 'haven' van Spirit of the Swamp, een eenmanszaak zo horen we later van kapitein Harold. Het is zo'n 50 minuten rijden en voor t eerst rijden we nu verder oostwaarts over de 192. We passeren Cane Island en ik zie rijen toeristen staan, ze komen vast allemaal voor de balkonscène van Ton & Lidy, beter bekend als Teleton.
(inside joke voor Florummers!) Helaas hebben wij daar geen tijd voor maar t complex ziet er mooi uit en ik geloof meteen dat je ook daar 'n prima vakantie kunt vieren, erg centraal gelegen.
Verderop wordt t aanbod van leegstaande restaurants en pawn shops groter. Lijkt ons geen gunstig teken voor de omgeving maar misschien zien wij t verkeerd?

Na wat zoeken komen we op de Kissimmee Park Road die ons steeds verder achteraf brengt maar steeds dichterbij de airboat. Deze ride is een verlaat Sinterklaas kadootje van mij aan de anderen en ik heb gekozen voor Spirit of the Swamp tours omdat het geen massaal gebeuren is met souvenirswinkel, lunchroom en opgezette aligators.
Kapitein Harold is er al en de airboat ligt op ons te wachten. We smeren ons in met factor 30 en maken kennis met een uiterst vriendelijk man die, jahoor daar gaan we weer, toevallig ook als hobby aan re-enactment doet dus dankzij de pet van Rob gaat t de eerste minuten over de Civil War. Daarna legt Harold uit wat een airboat is en wat de bedoeling is van de hoofdtelefoons. Hij vraagt alle namen en onthoudt ze behalve die van mij; Marloes is net iets te lastig voor 'm en dus mag ie mij Annie noemen. Waar ik die naam ineens vandaan tover weet ik zelf niet maar ik vind t prima.
Als we allemaal gesettled zijn begint t gevaarte te brommen en zoemen en gaan we vooruit. Heel even heel rustig en dan - snel. Donja gilt positief, Ludwine en ik zitten maar wat te lachen want ja, wat is t nu eigenlijk? Varen? Vliegen? De kids zitten op de 1e bank, daar achter Ludwine en ik. Rob zit, iets hoger op een stoel, naast Harold. Al snel zien we allerlei vogels en ja .. na enige tijd is ie daar dan: meneer Ali Gator 1. Het is een kleine jongen volgens Harold maar later zien we er meer, en groter. In 2002 heb ik deze dieren ook van redelijk dichtbij gezien, in de Everglades, maar dit is toch anders.
Harold vertelt van alles over de natuur en wisselt t snelle vliegwerk af met rustige vaarstukjes.
Na een half uur gaan we in 1 stuk de plas over en dit gaat super. Je went snel aan de snelheid en t feit dat de airboat soms wat scheef hangt. In t nieuwe stuk natuur zien we bald eagles, reiger-achtige vogels, een koe ("that's a cowgator you see over there!!") en 'n flinke aligator. De airboat wordt even geparkeerd en Harold maakt 2 foto's van ons met Ludwine's toestel.
Dan zit de ride er op en gaan we terug naar de P-plaats. We maken nog wat foto's en Harold geeft ons als tip t Pioneer museum wat Rob wel leuk lijkt.
- voor iedereen die nog naar Orlando gaat en een airboatride wil doen: kies voor Spirit of the Swamp! Geen massa gedoe, geen flauwekul. Je zit met je eigen groep/gezin op de boot en er is genoeg tijd voor vragen en foto's! Een prachtige ervaring en voor herhaling vatbaar -

Op weg naar t Pioneer Museum stoppen we bij een klein kerkhof waar twee Confederate Soldiers begraven liggen. Daarna bezoeken we t museum al gebied eerlijkheid mij te zeggen dat Rob vooral bezoekt en wij vooral in de schaduw zitten te wachten. T geeft niet, we vermaken ons wel met t spotten van kleine hagedissen. Er is een klein winkeltje en Rob koopt 'n boek, dan vervolgen we onze weg naar Horse World!
Ludwine had een advertentie gezien in 'n krantje en is benieuwd of we 1 dezer dagen nog een tocht kunnen maken dus we gaan informeren over hoe en wat. In 1e instantie besluit ik niet mee te gaan ... kijk, ezels: prima! Maar paarden is toch net weer another story al denken veel mensen van niet. Sowieso ben ik niet zo van het zitten/rijden op dieren, welke soort of maat dan ook, dus ik twijfel.
Als we de ranche gevonden hebben en bij de receptie komen wordt al snel de knoop door gehakt om op Moederdag te gaan rijden, om 11 uur. Ineens zegt t stemmetje in mij "come on Annie, you can do it" en dus zeg ik dat ik mee zal gaan. Ik vraag nog even na of ik spierpijn kan verwachten de dag er na en ja, dat is mogelijk. Ik had dit antwoord al verwacht ...
Volgens mij heb ik nog ergens een potje tijgerbalsem in m'n toilettas en anders is er vast wel een drive in pharmacy around the block. Nou toe maar dan ...

We laten de ranche voor wat ie is en gaan richting de International Drive om, aan t einde van deze ellelange weg, een 2e bezoek te brengen aan Outdoor World. Rob is er nog niet geweest en Noël wil graag nog wat visspullen kopen. We stoppen even voor een broodje bij de Subway, altijd lekker!
Terwijl Rob, Ludwine en Noël de mega winkel onveilig maken gaan Donja en ik naar wat winkeltjes aan de overkant van de straat en na 45 minuten treffen we elkaar weer bij Outdoor World. Aangezien er niet gepind kan worden met een normale bankpas moet er eerst een cashmachine gevonden worden, die missie slaagt en dus mogen de spullen mee naar huis.

Rond 17 u zijn we terug en ga ik vrijwel meteen door naar bed, even slapen.
Tegen 18.30 u is t tijd om een avondhap te scoren en dit keer wordt t Cici's Pizza waar je voor $ 5.99 per persoon gebruikt kunt maken van t buffet met pizza, pasta, salade en toetjes. Er wordt goed gegeten en gesnoept en dit alles voor t bedrag van $ 43 incl drankjes wat zo'n 31 Euro is!

Ludwine, Donja en Noël werden thuis afgezet, Rob en ik hadden nl. nog some business to do ivm Moederdag. Nog snel langs de Winn-Dixie voor kleine flesjes water en cola voor in de koelbox, voor onderweg. Oh en een zak ijsblokjes ipv koelelementen. Van de ijsblokjes die vanmorgen om 8 uur in de koelbox gegaan zijn, zijn er nog best veel over wat aangeeft dat deze manier van koelen echt werkt.

En toen zat de dag er weer op. Tv kijken, mail checken, foto's van vandaag overzetten, douchen enz.
Morgen gaan we naar Lake Louisa, een state park waar Noël kan vissen. Omdat hij nog geen 16 is heeft hij geen vergunnig nodig.
Tot zover weer voor vandaag.